درد و دل با آقا
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام اقاجون خوبین؟؟ منم بنده روسیاه همون که تا اسمت میومد
نمیتونستم جلو خودمو بگیرم وبرات گریه میکردم.برا غریبیت برا بی کسیت
برا اینکه تاحالا اون 313 نفری که باید کنارت باشن ازمیون این همه جمعیت
پیدا نشدن.الان مطمئنم ازدستم ناراحتین میدونم این روزا به همه چیز وهمه
کس اهمیت میدم جز شما حق دارین ...
چی بگم،بگم شرمندم؟؟ اخه اینم شد حرف؟؟
اقا خیلی دلم براتون تنگ شده خیلی.میدونم خیلی ازتون دور شدم وشما
روتونو ازمن برگردوندین....این یعنی اخر بدبختی اخر بیچارگی....
یادتونه وقتی دل میگرفت میومدم سراغ شما وباهاتون دردودل میکردم
یادتونه هروقت ازتون کمک میخواستم منو ناامید نمیکردین؟
این وبلاگو برا شما باز کردم تا ان شاء الله که یه روز اومدین و منم لیاقت دیدنتونو داشتم
این وبو بهتون تقدیم کنم....ولی اقا دارم کم کاری میکنم .
خیلیا اومدن و سر این وب حرفای بدی نثارم کردن ولی اقا همشو بخاطر
شما تحمل میکنم
میخوام کمک کنین تا بازم بتونم فعالیتمو ادامه بدم وهیچ حرفی باعث
دلسردیم نشه.اخرین حرفم اینه که
العجل العجل یا مولانا یا صاحب الزمان...
